nazwa: Koń ardeński (arden)
wzrost: 140-160
umaszczenie: gniade,kasztanowe, gniadodereszowate,
kasztanowo-dereszowate,siwe,
stalowo-siwe.
Kara i jabłkowita są
niedopuszczalne.
pochodzenie: Belgia, Francja
Konie ardeńskie pochodzą od koni Solutre z epoki kamiennej. Służyły rzymskim legionistom i napoleońskiej artylerii,, a uszlachetniono je (co wydaje się dziś wobec ich przeciętnej wagi, wynoszącej 800-1000kg, niemal niewiarygodne) końmi czystej krwi arabskiej. Odziedziczyły po nich znaczna wytrzymałość. Współczesny koń ardeński jest bardzo podobny do belgijskiego. Podobnie jak koń belgijski, jest on dość niewielkim, średnio ciężkim, chętnym do pracy koniem zimnokrwistym. W Szwecji do dzisiaj używa się koni ardeńskich do zrywki drewna, dlatego nadal hoduje się tam całkiem sporą ich liczbę mniejszego, szlachetniejszego typu. W Belgii i Francji prace wykonywane niegdyś przez konie ardeńskie w polu i w lesie, a także dla potrzeb armii, zaś zastąpiły dziś maszyny. W krajach tych ardeny są hodowane już tylko jako konie rzeźne. Dlatego dominuje tam roślejszy typ tego konia, a mniejszy wykazujący wpływ krwi arabskiej ulega zapomnieniu.
użytkowanie: koń pociągowy temperament:uległe, przyjacielskie, chętne do pracy
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz